قطر سلولهای کارگران با سلولهای نرها فرق می کند . به طوری که قطر سلولهای کارگران 5/4 و قطر سلولهای زنبورهای نر 6/7 میلیمتر است .
این قطر در جریان زندگی و رشد لاروها در داخلشان مرتب تنگتر می شود . چون هر لارو در جریان رشد طبیعیش در داخل سلول چندین بار پوست می اندازد و زنبور های دیگر هنگام تمیز کردن سلول پوستها را به دیوارهای داخلی می چسباند . بعلاوه لارو در مرحله ای که میخواهد تبدیل به شفیره گردند دورشان پیله می تنند و پس از آنکه تبدیل به زنبور کامل شدند نخست پیله و سپس سر مومی سلولها را سوراخ کرده و از آنها خارج می گردند .
زنبورنه پوسته این پیله ها را به یواره سلولها می چسبانند . در نتیجه همان طوری که گفته شد سلولها مرتب تنگتر و تنگتر می شوند تا آنجا که حدود سه سال پرورش لارو در درونشان غیر ممکن می شود . به همین دلیل هم هست که در حالت طبیعی زنبورها هر چند سال شانهای کهنه را تخریب یا رها میکنند و به جایشان شانهای تازه می سازند تا ازدیاد نسل برایشان ممکن باشد .
عمق سلولهای کارگران و سلولهای نر ها با هم مساوی و حدود 12 میلیمتر می باشد . تنها در مواقع فراوانی عسل عمق آن را تا 18 میلیمتر هم می رسانند تا بتوانند عسل زیادتری در داخلشان ذخیره کنند .
قطر سلولها در بعضی از نژادها میتوتند متفاوت باشد .
کلمات کلیدی :
» نظر
در این عکس وضع شان سازی یا موم شازی در داخل کندو از روبرو دیده می شود و نشان میدهد که زنبورها چگونه موم سازی را شروع کرده و از دو طرف شان مرکزی ادمه داده بپایان می رسانند .
بچه زنبور پس از خروج از کندو ی قدیمی نخست در اولین جای ممکنه مثل یک شاخه درخت نشسته و به صورت خوشه ای اویزان می کنند .آنگاه تعداد نسبتا زیادی از زنبور ها در جستجوی خانه مناسب به اطراف حرکت کرده و ممکن است این جستجو چندین ساعت یا چندین روز ادامه بیابد .پس از پیدا کردن سوراخی در سنگ یا تنه درختی کهنسال و یا بالاخره یک کندوی خالی به خوشه برگشته موضوع را به اطلاع همگان میرسانند. در صورتی که محل پیدا شده از نظر همه زنبورها جالب و مورد قبول واقع گردد دستجمعی بدانجا مهاجرت کرده و شروع به تمیز و مرتب کردنش(خانه تکانی) به منظور زیست دائمی می نماید و یدین طریق کندویشان را بوجود می آورند. چیزی که در کندو بیش از همه مورد نیاز زنبور ها است ((شان )) با سلولهای زیادی میبهشد که بچه زنبور خود کمر همت بسته و ساختن آن را از صفر شروع نموده و به پایان می رسانند . چون ملکه باید هر چه زودتر تخمگذاری در این کندو را از سر گیرد و وی تنها در داخل سلولهای مومی تخم گذاشته نه جای دیگر .
در چنین موارد استثنایی نه تنها زنبورهای جوان بلکه به دلیل نیاز مبرم - زنبورهای کارگر نسبتا مسن هم که غده های مومسازیشان از مدتی پیش از کار افتاده بودند دوباره به کار موم سازی می پردازند و یک شبه چند شان مومی می سازند و کاری را که این موجودات کوچک و زیز انجام می دهند به معجزه بیشتر شباهت دارد .
کلمات کلیدی :
» نظرزنبور ها شان سازی را از وسط کندو شروع کرده و در دو طرف شان وسطی ادامه می دهند(عکس پایین)
زنبور عسل برای تولید یک کیلو موم باید 12 کیلو عسل بخورد.بنابراین بهتر است که زنبوردار به اندازه کافی موم به صورت دیواره یا ورقه مومی پرچ شده در اختیار زنبورها بگذارد تا آنها ناچار به خوردن عسل برای تولید موم نگردد.برای این کار باید ورقه مومی را در داخل قابها چسباند و آنها را در داخل کندو آویزان کرد .
دیواره یا ورقه مومی عبارت است از ورقه مومی که در آن نقس سلولها شش ضلعی در کمال دقت به وسیله دستگاه مخصوصی حک شده است. زنبور عسل از روی پایه های همان شش ضلعی شروع به موم سازی میکند و شان با سلولهایش را می سازد. در سلولهای مومی زنبورها رشد می کنند تا تبدیل به زنبورهای کامل گردنند و آگاه تولد می یابند. بعلاوه عسل و گرده نیز زنبورها در داخل همین سلولها انبار و ذخیره می نماید.
کلمات کلیدی :
» نظر
